Dag 5: dinsdag 24 april 2018

Om 7 uur was het dan zover. Even What’s app bellen met Lisa. Ze ziet er weer goed uit, hier en daar nog een beetje rood maar over het algemeen is daar onze oude Lisa weer. Dat is gek, oma op een schermpje die tegen je praat. Opa probeert het mijn zijn eigen geluiden die ze goed kent en langzaam ontstaat er een blik van herkenning wat eindigt met een lach en geklets. Gelukkig!
We genieten er even van en gaan ons daarna gereed maken voor de lange reis van zo’n 6,5 uur naar Gettysburg.

De eerste stop is bij de Duty Free winkel waar er rookwaar wordt ingekocht. Dan de brug op naar de douane. De meneer in het hokje is uitermate vriendelijk, bestudeert de paspoorten, kijkt in de kofferbak en vraagt ons vriendelijk om de auto verderop te parkeren en naar het kantoor te gaan waar we op de 2e verdieping mogen plaatsnemen. Er zit gelukkig niemand in de wachtkamer en we zijn snel aan de beurt. Een zeer onvriendelijke vol getatoeëerde jongeman snauwt me onvriendelijk toe om naar hem toe te komen. Ik wil eigenlijk sarcastisch antwoorden maar iets in mij zegt mij dit niet te doen. Dus dan maar even op het puntje van mijn tong bijten. Hij vraagt waar we heen gaan en in welk hotel we overnachten. Dat heb ik even niet paraat en ik schijn zijn slechtste moment van de dag te zijn aan zijn gezucht te horen. Die informatie had ik paraat moeten hebben. Gelukkig herinner ik me nog niet de naam van het hotel in Gettysburg (onze 1e stop) en zuchtend merkt hij op dat HIJ nu het adres moet opzoeken. Dat klopt 
Uiteindelijk krijgen we allemaal een papiertje in het paspoort geniet en moeten we nogmaals per persoon 6 dollar betalen omdat we niet met een reisorganisatie gaan. Dat zit anders bij de prijs in en nu niet. Prima hoor, dat regelen we. De meneer geeft ons een betalingsbewijs dat we aan de nors kijkende mevrouw beneden moet afgeven.
Beneden aangekomen blijkt zij in no time een geslachtsverandering te hebben ondergaan en de meneer waarin zij is getransformeerd kan mijn humor wel waarderen als ik zeg dat hij niet op een vrouw lijkt. Gelukkig zijn er ook nog mensen die lol hebben in hun werk.


Onderweg is er de eerste uren niet veel te zien. Veel industrie en 100.000 eettentjes langs de weg. Maar langzamerhand rijden we de bergen in en wordt het wat interessanter. Ook de huizen die nu meer langs de weg staan zijn het aanzicht waard. Prachtige bouw en wat opvalt is dat de achtertuinen niet afgebakend zijn met een hek. Je deelt hem gewoon met alle buren en iedereen pakt hierin zijn eigen plekje. Fijn dat dit ook nog bestaat.
Het is half 5 als we Gettysburg inrijden. Door wat smalle weilandweggetjes worden we naar het hotel geleid door onze dame van de navigatie die ik voortaan Dodgie zal noemen. We vragen ons af waar we in hemelsnaam terecht komen. Gelukkig komen we op een meer doorgaande weg en links duikt het hotel op. Het is een zeer groot complex met ook een soort conferentieoord eraan vast. De kamers zijn supergroot met 2 kingsize bedden erin en een bank die je ook nog als slaapbank kan gebruiken. We krijgen couponnetje voor het ontbijt wat een cadeautje is want het zit er niet bij in. Eerst maar een restaurant opzoeken. Omdat iedereen ‘burger’moe is besluiten we een goede Italiaan op te zoeken voor pizza en pasta. Met TripAdvisor is dat niet moeilijk en het geeft gelijk aan wie er als beste uit de bus komt. Dus op naar Antica Napoli en TripAdvisor had niets teveel gezegd. Het is heerlijk eten en vriendelijk personeel. Omdat we vroeg gaan zijn we ook vroeg terug bij het hotel en besluiten we in de lege lobby een potje te gaan duizenden. Dat is lang geleden maar je verleert het nooit dus nadat Pat de eerste ronde wint nemen we een revanche en strijk ik met de eer. Genoeg voor vandaag, lekker slapen en morgen een nieuwe dag.