Dag 28: donderdag 17 mei 2018

Weer om half 7 wakker maar nu door een groep toeristen die om die tijd gaan kanovaren en er geen rekening mee houden dat er ook nog andere gasten aanwezig zijn dus de voorpret alvast in de gang beleven.
Nog een lekker ontbijtje en dan op naar Montréal. Het eerste gedeelte is dezelfde weg die we gekomen zijn dus niets spannend. Daarna zie je de natuur weer langzaam veranderen in het leven van alledag en daarna in industriegebied. Gelukkig zien we hier en daar nog een zeearend die op jacht is maar we komen dichter en dichter bij de grote stad.

Omdat we te vroeg zijn voor het hotel rijden we eerst door naar Kahnawake, het indianenreservaat van de Mohawk indianen. Er zijn 3 clans, de wolf, de beer en de schildpad. Er zijn ruim 7300 bewoners en het is het grootste reservaat van Québec.
Ze hebben hun eigen wet en spreken alleen maar Engels en hun eigen indianentaal. Ze doen niet aan belastingheffing en betalen ook geen belasting. Dus voor ons weer lekker goedkoop. We rijden het reservaat binnen en stoppen bij een winkel waar ze ook koffie verkopen. Ik neem een kleine en een grote koffie en moet 2 hele euro’s afrekenen. En het is nog lekker koffie ook. Langs de hele weg staan er winkeltjes die sigaretten verkopen. Aan de overkant van de ‘koffiewinkel’ stappen we naar binnen en vinden een vriendelijk dame. Rini koopt een zak met 200 sigaartjes en een zak met 200 sigaretten en rekent nog geen 20 euro af. En volgens Rini is alles prima te roken.

Er komt een indiaanse mevrouw binnen en zij verwijst ons nog naar een cultureel centrum waar ze een klein museum binnen hebben. We rijden erheen en het is erg interessant om de geschiedenis te lezen en te zien. We willen ook nog graag naar een winkel waar we iets voor de jongens kunnen kopen. We komen eerst terecht bij een winkeltje dat alleen kleding en sieraden heeft en zij verwijst ons weer door naar een andere echte indiaanse winkel. Daar kopen we een leuke herinnering voor de jongens. Gevangen en daarna geprepareerd tot wat het nu is door de indianen zelf. En niet te groot of te zwaar in de koffer.

We komen in de middag aan bij het hotel en slepen alle tassen voor de zoveelste maal naar boven. Het is een hotel in een drukke soort van winkelstraat maar de kamer is prima en de ramen zijn van dubbelglas gelukkig want links, rechts en tegenover ons zitten bars en restaurants. De hele straat is overdekt met slingers van gekleurde ballen over een lengte van ruim1 kilometer. De kleuren zijn de kleuren van de regenboog en elk stuk straat heeft zijn eigen kleur. Ik zie een verliefd stel jongens en vlak daarna nog een stelletje. Dat zet me aan het denken. Eigenlijk had de regenboog me al aan het denken moeten zetten…. Inderdaad, we zitten in de Canadese Regulierdwarsstraat. Ik had wel gelezen Gay Village maar ik heb dit op zijn Frans bedacht en niet Gay als in Homo.
Helemaal geen probleem maar Rini heeft weer sjans voor 10. We lopen de hele straat door en zien links en recht SM winkels, gay clubs, etc. Maar het is een super gezellige straat. Rini gaat ’s nachts als hij niet kan slapen nog weleens buiten een sigaretje roken en nu hoeft hij in ieder geval niet alleen te zijn 

In een parkje aan het einde van deze straat is een band bezig met repeteren omdat er vanavond een klein festival is met muziek, eten en drinken. Ik zoek uit of we een ticket nodig hebben maar we kunnen gewoon zo naar binnen. Dus dat is een leuke activiteit voor vanavond.