Dag 2: zaterdag 21 april 2018

De nacht is vreemd en in stukjes gehakt want het is een tijdsverschil van 6 uur terug in de tijd maar toch nog wel wat geslapen. Het ontbijt zit er niet bij in maar je kunt wel naar de ontbijtzaal en betalen dus dat doen we en het is verder prima.
We pakken onze spullen, trekken de wandelschoenen aan doen een jas aan en sjaal om want het is -1 en op naar het centrum van Toronto.

Het is toch wel weer even wennen aan de rijkswegen en aan de mevrouw die meelift als navigator. Toch vinden we redelijk snel een parkeerplaats vlakbij de CN Tower. De eerste stop is bij Starbucks voor een overheerlijke koffie. De Latte Machiatto Caramel is een echte aanrader als je van zoete koffie houdt. Heerlijk! Dat wordt een blijvertje in deze vakantie.

De zon begint al snel te schijnen en ondanks dat het inmiddels een graad of 11 is, voelt het poepiewarm in de zon. Dat is maar goed ook want mijn Ali-jas begeeft het en dat is niet fijn als het schrijnend koud zou zijn.

We zijn lekker op tijd bij de toren dus is het nog niet idioot druk. Het kaartje is 38 dollar en daarmee hebben we toegang tot 2 verdiepingen waarvan een glazen vloer heeft. Normaal moet je nog 15 dollar extra betalen om helemaal in de top te komen maar vandaag is het gratis. Joepie 

De lift doet er 58 seconden over om naar de eerste stop te komen. Heerlijke elastieke benen maar ik moet toegeven dat het uitzicht geweldig is. Daarna verder naar de volgende verdieping waar ik de glazen vloer laat voor wat hij is. Rini heeft last van zijn oren dus blijft beneden maar ik ga bibberend met Daphne en Patrick mee naar de bovenste verdieping. Boven gekomen valt het mee omdat het uitzicht hetzelfde blijft en de toren beweegt nauwelijks omdat er geen noemenswaardige wind staat. Wat een gelukkie!

Zo, dat was de CN-tower. Nu op zoek naar een terrasje om iets te eten. Nou, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Genoeg restaurantjes maar geen enkel terrasje. Na een lange wandeling komen we een bord tegen van een soort bistro (Lone Star bistro). We moeten een trapje af naar benden maar komen vervolgens in een gezellig eetcafé met heerlijk voedsel (dus teveel gegeten) en uiterst vriendelijke bediening. Het zijn de lekkerste kipfingers die ik ooit gegeten heb. Nu is een flinke wandeling terug naar de auto wel goed.
Het deel van Toronto waar wij zijn is het zakelijke deel met veel verkeer en keurige mensen. Op dit moment zijn er niet veel toeristen omdat het nog het voorseizoen is. Ook zie je geen politie op straat. Wat je wel ziet zijn van die enorme cementen blokken op hoeken staan en we vragen ons af of het is om de hufters tegen te houden die het nodig vinden om van die 1-mans acties te houden. Jammer.

Vanaf dit punt rijden we met de auto naar China Town en Kensington Market. Een gezellige regio die wél het een en ander aan terrasjes heeft maar daardoor bomvol zitten omdat dit de place to be is. Het is erg leuk om rond te lopen en op onze laatste benen terug naar de auto op te gaan op zoek naar een supermarkt. Helaas, pindakaas. Dan maar terug naar het hotel. Door de pijn en de vermoeidheid kies ik om even te gaan liggen. Helaas is dat even iets langer geworden en kies ik ervoor om niet mee te gaan eten maar gelijk door te slapen tot morgen wanneer we doorrijden naar de Niagara Falls.