Dag 1: vrijdag 20 april 2018

Het is vrijdag 20 april, 18.00 uur en we stijgen op vanaf Schiphol met een grote Boeing die ons als het goed is veilig naar Toronto, Canada zal brengen. We hebben plaatsen bij de nooduitgang dus heerlijk de ruimte. De stoelen zijn wel een soort bunkers dus met harde zijkanten, een soort van je lijf zachtjes laten zakken en niet meer opstaan want op het einde van de rit wordt je er met een kurkentrekker uitgehaald. Rini is nog nooit zo blij geweest dat hij ruim 30 kilo is afgevalen.

De service van de KLM is in 1 woord: geweldig!

Als je dorst hebt krijg je drinken en niet zo’n lullig bekertje maar een heel blikje. Zo ook met bier. Rini vind het genant om zoveel calorieën tot zich te nemen en besluit de helft te doneren aan mijn broek, zijn broek en de vloer. Regelmatig wordt er eten en snacks rondgedeeld. Je komt niets te kort. Het entertainmentsysteem heeft een behoorlijk aanbod van films en televisie series dus je hoeft je ook niet te vervelen. Al blijft het een lange zit.

Op de geplande tijd landen we op Toronto en begint het wachten in files. Soms met een totaal onverklaarbare logica maar he, we zijn op vakantie en als ze daar blij van worden is dat fijn. Want blij zijn ze niet daar, wat een chagrijnig personeel. Maar uiteindelijk wenst de dame achter de balie ons een fijn verblijf in HAAR land. We kunnen richting het autoverhuurbedrijf Avis. De volgende uitdaging.

De meneer achter de balie is gelukkig in een zeer goede bui en ik lach nog een keertje extra lief naar hem. Je weet nooit waar het goed voor is. Ik vraag of de auto die ik heb gehuurd wel groot genoeg is voor 4 personen met bagage kijkt hij heel bedenkelijk. Dat is afhankelijk van het aantal koffers/tassen die we bij ons hebben en anders kunnen we maar beter upgraden. Nou, in dat geval hoeven we niet na te denken en hij krijgt van ons de toestemming om een leuke grotere auto uit te zoeken. Vervolgens belanden we in een Dodge Classic Caravan voor 7 personen + kofferbak dus genoeg ruimte. Dat het 2 klasses hoger is is geen probleem want hij rekent maar 1 upgrade. Patrick wordt voor 2 weken als extra bestuurder toegevoegd en als ik aangeef dat Rini dit voor 5 weken nodig heeft wuift hij dit weg. Is het je echtgenoot? Dan mag hij gewoon rijden. Dat scheelt weer ruim 200 euro dus: dank je wel vriendelijke meneer. Op naar de parkeergarage en het bakbeest wat de komende 5 weken onze steun en toeverlaat zal zijn. Automatische achterklep, schuifdeuren achter, alles en iedereen inladen en gaan met die banaan die Dodge heet.

Het is maar een klein stukje tot het hotel (Best Western Toronto Airport hotel) en daar verloopt alles lekker soepel dus op naar de kamer. Zoals voor deze omgeving gebruikelijk een lekkere grote kamer met 2 queensize bedden, een prima badkamer en allerlei luxe zoals koffiezetapparaatje, magnetron en koelkast. Het personeel is uitermate vriendelijk dus ik ga ze een goede beoordeling geven. Een aanrader voor mensen die op Toronto vliegen en meteen een hotel willen dat ook nog eens betaalbaar is.

Eerst nog even een hapje eten in een prima café aan de overkant van het hotel waar ze bang waren dat 1 televisie niet voldoende was dus hebben ze er maar een stuk of 7 opgehangen in alle maten maar met op alle toestellen sport. Want daar zijn ze hier helemaal gek van. Een kleinigheid gegeten want iedereen is afgedraaid en dus snel ons mandje opzoeken.