Dag 23: zaterdag 12 mei 2018

Vandaag wordt het een spannende dag want we gaan op walvisjacht. Nee, niet om ze te vangen maar in de hoop dat we er een of meerdere zien zwemmen.
Om te voorkomen dat het een groene aangelegenheid wordt op de boot neem ik een rustig ontbijt zonder eieren. Gisteren heeft Marie-Josée onze reservering van de Zodiacboot overgezet naar de overdekte boot dus als het erg koud is kunnen we binnen zitten.

Eerst gaan we tanken zodat we morgenochtend meteen naar de veerboot kunnen rijden. De jongeman tankt de auto vol en maakt ook nog even de voorruit schoon. Dat verdient een fooitje. Rini stapt weer in en zegt: het is spotgoedkoop hier, 52 dollar. Ik geef 60 dollar en de jongeman gaat het wisselgeld halen. Ik vind het niet netjes om in de auto te blijven zitten dus ik stap uit en tegelijkertijd komt de jongen weer naar buiten met in zijn hand de 3 briefjes van 20 dollar die ik hem gegeven heb. Ik probeer duidelijk te maken dat ik het niet kleiner heb maar met een paar spaarzame Engelse woorden maakt hij mij duidelijk dat hij geld te kort komt. Het is 72 dollar en Rini had naar de liters gekeken 

In de supermark halen we vers brood en croissants voor het avondeten en gaan nog even in de tuin zitten. Het zonnetje schijnt er vrolijk op los maar de wind is nog steeds erg koud.
Het maritieme museum opent vandaag voor het seizoen en is daarom gratis. Hollands als we zijn gaan we hier uiteraard gebruik van maken. Het is klein, maar de bioloog die alle skeletten in elkaar heeft gezet is aanwezig en vertelt ons echt alles wat we weten willen. Er is ook nog een film over de walvissen in het Engels maar dat gaan we niet meer redden en we beloven terug te komen als de boot op tijd is.

Voorzien van een driekwart trainingsbroek met daaroverheen een joggingbroek, een T-shirt met daaroverheen een fleece trui, een sjaal, een trainingsjack en een gewone winterjas en een paar winterschoenen met een binnenkant van nepbont stappen we op de boot. Uiteraard heeft Rini niets extra’s aan maar dat is oud nieuws.

Het is een 3 uur durende prachtige bootreis om walvissen te zien en dat blijft bij een Beloega (witte dolfijn) en een buik van de Nickelback walvis maar we zitten warm en droog en de zon op de rivier is schitterend. En net tegen de tijd dat mijn maag klaar is met het geschommel zijn we weer in de haven. Er is nog net tijd om de film te gaan zien in het museum en daarna lekker terug naar de B&B om een hapje te eten en de spulletjes een beetje bij elkaar te rapen voor de reis naar Quebéc morgen. Heen zijn we ook daar vandaan gekomen maar hebben we een vreselijke omweg gemaakt en nu weten we dat we eerst met de veerboot naar de overkant van het fjord kunnen en dat scheelt ruim een uur op de totale reistijd.

En alvast vooruitlopend op morgen: we wensen iedere moeder een hele fijne Moederdag!!