Dag 31: zondag 20 mei 2018

Het ontbijt is prima met vers fruit, gebakken eitjes, enz. En ook gezellig. We raken in gesprek met een leuk stel waarvan hij uit Duitsland komt maar nu is gepensioneerd. Hij was chef bij de politie, special OPS en zij werkt nog voor de Zwitserse ambassade en ze wonen om de paar jaar ergens anders.

Na het ontbijt gaan we richting Kingston om te kijken in de gevangenis die nu 5 jaar geleden is gesloten. Helaas zitten alle rondleidingen vol en kunnen we alleen maar naar het museum. Het is het oude huis van de directeur en zeer zeker interessant om in rond te kijken.
Vervolgens rijden we door naar Fort Henry om alvast een kijkje te nemen als voorbereiding voor onze geboekte Ghost Tour om 21.00 uur ’s avonds. We lopen rond op het binnenplein, lunchen bij de net die dag geopende bistro met als gevolg bevroren vis en dus gratis lunch en ik scoor op de valreep nog een paar schapenwollen handschoenen voor op de snorfiets.
We besluiten niet naar binnen te gaan want dat kan de pret voor vanavond bederven.

Omdat het Victoria Day is, is er in het Ontario Park feest en kunnen we gaan kijken bij een demonstratie van de Kingston Police en wel de K9. Dus de hondentraining. Er zijn 2 superlieve herders ingezet en de politie demonstreert een stukje training en een pakwerker. Dan kun je zien dat de honden loeisterk zijn en als ze eenmaal vast hebben laten ze bijna niet meer los. Na afloop kan iedereen nog even knuffelen met de honden want buiten de ‘dienst’ zijn het echte knuffelhonden.
Het zonnetje schijnt heerlijk dus wel lopen door het park en besluiten de tijd die we nog door moeten brengen te besteden aan het zoeken van de Fashion Outlet die we hebben gezien toen we Kingston in kwamen.

Dat is nog niet ze gemakkelijk maar met onze volharding lukt het uiteindelijk toch. We komen terecht in de Levis winkel waar een supergezellige Italiaanse griet Rini aan 2 nieuwe spijkerbroeken helpt. En dat voor 45 euro in totaal. Het was supergezellig en we hebben erg gelachen met haar. Van al dat winkelen krijg je honger dus een pizza gaat er wel in en als die op is dan is het tijd om weer richting Fort Henry te rijden waar een gids op ons wacht. Ricia (Patricia zonder Pat) is een pittige tante maar ze spreekt heel duidelijk en kan superspannend vertellen.
We zijn met een groep van zo’n 20 personen (volwassenen en kinderen) en krijgen allemaal een kleine zaklantaarn voor als je wilt kijken waar je loopt of als je iets ziet bewegen.
We gaan het fort in en regelmatig blijven we staan om naar het verhaal van die plek te luisteren. Ik krijg een paar keer flinke koude rillingen maar daar blijft het dan ook bij. We worden even verrast door het vuurwerk dat ter ere van Victoria Day wordt afgestoken en werkelijk fenomenaal is maar dalen dan toch echt af in de ondergrondse gangen. Als we uiteindelijk in de bakkerij komen vertelt Tricia dat daar een poltergeist ronddwaalt die regelmatig deuren laat dichtslaan. Terwijl we in het duister aan het luisteren zijn vliegt er plotseling een kleine vleermuis rond die we blijkbaar wakker hebben gemaakt. Ik kan je verzekeren dat het heel wat hartverzakkingen heeft gekost.
Voor degene die het programma Ghost Hunters kennen, er is een aflevering helemaal gewijd aan Fort Henry en er is veel activiteit waargenomen. Wij hebben de aflevering zelf nog niet gezien maar gaan hem zeker kijken.

Om half 12 zijn we terug in het hotel en kruipen weer in het heerlijke bed van het geweldige landhuis. Hier zouden we het wel een weekje uit kunnen houden en dan gewoon net doen alsof het ons eigen huis is.