Dag 30: zaterdag 19 mei 2018

Het eten bij het Birmaanse restaurant gisterenavond was super! Alles werd vers gemaakt in de keuken door een Birmaanse familie en de Zwitserse eigenaar had de Europese standaard van bedienen en aandacht schenken aan zijn gasten. De nacht zullen we het maar net over hebben want dan klink ik net zoals de bewoners in Zeist die klagen over de 1e Dorpsstraat en zijn zware horeca. Maar ik weet nu wel hoe het voelt als je niet kunt slapen door de uitgaansherrie 

Vanmorgen nog een toastje met jam gegeten en even gebeld met het thuisfront omdat we een verontrustende foto van onze kleinzoon Dean zagen die zo te zien in de boksring had gestaan. Het blijkt gelukkig allemaal mee te vallen en zijn val op een grindsteen heeft zich ‘beperkt’ tot schaafwonden op voorhoofd, neus en kin. Tjonge, hij heeft net zoveel geluk als zijn oma altijd heeft, not!

Verder is het hier een dag van alleen maar regen dus we hebben ons teruggetrokken in ons landhuis op onze prachtige hotelkamer. Een verschil van dag en nacht met gisteren. Dat maakt het ook allemaal zo leuk. Uit de ramen kijken we over de rivier uit en als je binnenkomt heb je ook echt zo’n grote trap naar boven en kun je links en rechtsaf en dan liggen de kamers om het trapgat heen. Poepie chique. In de kamer ligt hoogpolige vloerbedekking en er staat een heerlijke 2-persoons bank en uiteraard een bed dat heerlijk ligt.
Ook zijn we allebei erg blij dat we uit het Franstalige gedeelte zijn. Hoewel Montreal 2-talig is, is het als stad een echte aanrader om te bezoeken.

We vragen aan onze hoteleigenaar of hij een goed restaurant weet maar hij verwijst ons naar een winkelcentrum. Hij legt uit hoe we daar komen en zegt: bij het Casino linksaf. Daar stop ik met luisteren en kijk op Internet of we daar kunnen eten. Dat kan inderdaad en het menu ziet er goed uit. Het kost even om Rini zo ver te krijgen maar uiteindelijk gaan we en zorgen we dat we niet alle geldbronnen bij ons hebben zodat we niet in de verleiding kunnen komen om teveel uit te geven. In het Casino aangekomen is het iets over 18.00 uur en zijn we pas om 20.00 uur aan de beurt in het restaurant. Tja, dan moeten we toch maar een gokje wagen en na een paar dollar in verschillende machines te gooien vinden we er een die we snappen en waar een duobankje staan. Zo romantisch, samen achter de gokautomaat haha. Hij geeft goed en we maken onze tijd vol met weinig inleg en moeten zelfs opschieten omdat we al aan de beurt zijn en we nog wat op de teller hebben staan. Het eten is verder prima maar kan niet tippen aan de saté in Holland Casino. Na het eten lopen we wijselijk meteen door naar de uitgang en gaan terug naar het hotel.